در بیشتر مقایسههای بین iOS و اندروید، معمولاً قابلیتهای شخصیسازی اندروید مطرح میشود و اینکه iOS فضای بستهای دارد و بهنوعی یک باغ محصور محسوب میشود. اگرچه چنین چیزی میتواند یک نکته مثبت یا منفی در نظر گرفته شود، یکی از مهمترین بخشهای این سیستمعاملها، نحوهی مدیریت نوتیفیکیشن ها است.
اپل در iOS 12 قابلیت گروهبندی نوتیفیکیشن ها را معرفی کرد و گوگل همواره در حال افزایش دسترسی کاربران برای مدیریت نوتیفیکیشنهای اندروید است. با توجه به این موضوع، در ادامه به مزایا و معایب مدیریت نوتیفیکیشنها در اندروید و iOS نگاهی میاندازیم.
گروهبندی نوتیفیکیشنها
بعد از سالها انتظار و درخواست تعداد زیادی از کاربران، اپل در iOS 12 قابلیت گروهبندی نوتیفیکیشنها را امکانپذیر کرد. کاربران آیفونها و آیپدها با بهرهگیری از این مشخصه، نوتیفیکیشنهای مربوط به اپلیکیشنها و بخشهای مختلف را در دستهبندیهای جداگانه مشاهده میکنند. البته این قابلیت گروهبندی هنوز مشکلات زیادی دارد که در ادامه به این موضوع میپردازیم.
گوگل برای اولین بار این قابلیت را در سال ۲۰۱۶ در اندروید نوقا معرفی کرد. با ترکیب نوتیفیکیشن های مختلف مربوط به اپلیکیشن موردنظر در یک کارت، کاربران دیگر شاهد شلوغ شدن این بخش از گوشی خود نخواهند بود. در نسخههای بعد اندروید یعنی اوریو و پای، شاهد بهبود این مشخصه بودهایم.
همانطور که پیش از این گفتیم، چنین قابلیتی در iOS 12 ارائه شده است. در هر یک از این دستهبندیها، نام اپلیکیشن موردنظر، تعداد نوتیفیکیشنهای مربوط به آن و آخرین نوتیفیکیشن را میتوانید مشاهده کنید. در ضمن باید خاطرنشان کنیم که برخی از اپلیکیشنها مانند توییتر، بهصورت پیشفرض این گروهها را بر اساس فرستنده موردنظر تقسیمبندی میکنند. خوشبختانه، در خود اپلیکیشنها میتوان تنظیمات نمایش نوتیفیکیشن های مربوط به آن را تغییر داد.
در نهایت، باید بگوییم اندروید برخلاف iOS، چینش گروهبندی نوتیفیکیشنها را بر اساس اهمیت آنها انجام میدهد ولی در iOS این چینش بر اساس زمان ارائه آنها صورت میگیرد. در زمانی که انبوهی از نوتیفیکیشنهای مختلف به نمایش درمیآید، این قابلیت اندروید تا حد زیادی مثمر ثمر واقع میشود.
تعامل با نوتیفیکیشن ها
در این بخش، اندروید و iOS حرفهای زیادی برای گفتن دارند ولی باز هم اندروید عملکرد بهتری دارد. اگرچه در این زمینه شاهد تفاوتهایی هستیم، ولی در نهایت این دو سیستمعامل رویکرد تقریباً یکسانی را اتخاذ کردهاند. برای مقایسه، دوباره به توییتر نگاهی میاندازیم. بعد از نمایش نوتیفیکیشن مربوط به این اپلیکیشن، میتوانید آن را به سمت پایین بکشانید و سه گزینه برای پاسخ دادن، ریتوییت یا لایک به نمایش درمیآید. در iOS هم چنین کاری امکانپذیر است، ولی ابتدا باید نوتیفیکیشن را به سمت راست یا چپ سوایپ کنید، بر دکمه View ضربه بزنید و سپس بعد از بارگذاری، کارهای موردنظر خود را انجام دهید.
پاک کردن نوتیفیکیشن ها در اندروید بسیار سادهتر است؛ با یک سوایپ ساده، کارت موردنظر ناپدید شده و دیگر نمایش داده نمیشود. در iOS، ابتدا باید کارت موردنظر را به جهتی بکشانید و سپس برای رهایی از آن، بر دکمه Clear ضربه بزنید.
در رابطه با پاک کردن گروه نوتیفیکیشن ها هم میتوان چنین کاری را انجام داد. در اندروید، با سوایپ بر آنها، گروههای مذکور پاک میشوند. در iOS، با سوایپ کردن و ضربه بر گزینه Clear All چنین کاری انجام میشود. علاوه بر این، بعد از اینکه گروه موردنظر را باز میکنید، دکمه X به نمایش درمیآید که چنین کاری را انجام میدهد.
اگر هم میخواهید با یک ضربه تمام نوتیفیکیشنها پاک شوند، در هر دو سیستمعامل این کار بهسادگی امکانپذیر است. در آخر باید اذعان کنیم که مراحل اضافه پاک کردن نوتیفیکیشن در iOS میتواند آزاردهنده باشد ولی از طرفی جلوی پاک کردنهای تصادفی را میگیرد.
تنظیمات نوتیفیکیشن
گوگل همواره تنظیمات جدیدی را برای مدیریت نوتیفیکیشنهای اندروید ارائه میدهد. به جای اینکه بهطور کلی جلوی نمایش نوتیفیکیشنهای اپلیکیشن مذکور گرفته شود، در تنظیمات مربوط به آن میتوانید کاری کنید که فقط نوتیفیکیشنهای موردنظر مربوط به اپلیکیشن مربوطه، نمایش داده شود.
با مقایسه بین تنظیمات نوتیفیکیشن توییتر در اندروید و iOS، میبینیم که در iOS کاربران از کنترل بیشتری برای مکان و زمان نمایش نوتیفیکیشنها بهره میبرند. در اندروید، کاربر میتواند نمایش تمام نوتیفیکیشنهای یک اپلیکیشن را غیرفعال کند یا کاری کند که فقط نوتیفیکیشنهای موردنظرش به نمایش دربیاید.
علاوه بر موارد ذکر شده، کاربران آیفون و آیپد این حق انتخاب را دارند که نوتیفیکیشنهای موردنظر خود را در لاکاسکرین، نوتیفیکیشن سنتر، بهعنوان بنر یا ترکیبی از این ۳ مورد مشاهده کنند. اگرچه اندروید هم در این زمینه از قابلیتهای متعددی بهره میبرد، ولی در مقایسه، iOS قابلیتهای شخصیسازی بیشتری را بر اساس اپلیکیشنهای موردنظر ارائه میدهد.
در نهایت، اندروید وضعیت بهتری دارد
در رابطه با چنین مواردی، چه بخواهیم و چه نخواهیم، نظر شخصی هم دخیل است. به همین خاطر هر یک از کاربران با توجه به اولویتها و سلایق خود، احتمالاً دارای نظر دیگری در رابطه با بهترین سیستمعامل از لحاظ مدیریت نوتیفیکیشنها هستند. در هر صورت، در اندروید نوتیفیکیشنها در لاکاسکرین و در نوار وضعیت به نمایش درمیآیند و دسترسی به آنها-بهخصوص موارد با اهمیت-بسیار آسان است. اما در iOS، نوتیفیکیشنها تا حدی مخفی هستند و کاربرانی که به دنبال نوتیفیکیشنهای مهم خود هستند، متحمل زحمت بیشتری میشوند.
البته میدانیم که iOS از بخش notification badges بهره میبرد که تعداد پیامهای خوانده نشده و موارد دیگر را نمایش میدهد. اما همین مورد نشان میدهد که برای دستیابی به نوتیفیکیشنهای موردنظر، تا حدی باید جستجو کنید.
یکی از انتقادهای صورت گرفته از اندروید این است که نوتیفیکیشنها را طوری نمایش میدهد تا کاربران ناچار به بررسی مکرر گوشی خود برای پاک کردن آنها باشد. البته، به لطف اپلیکیشن Digital Wellbeing، کاربران بهراحتی میتوانند نوتیفیکیشنها را مخفی کنند. متأسفانه، این اپلیکیشن تنها برای گوشیهای پیکسل و اندروید وان عرضه شده و امیدواریم گوگل آن را برای تمام گوشیهای اندروید ارائه کند.
روی هم رفته، بررسی و مدیریت انواع و اقسام نوتیفیکیشنها در اندروید کار سادهتری محسوب میشود. اگرچه رویکرد آیفون هم طرفداران زیادی دارد، ولی گاهی اوقات حس از دست در رفتن نوتیفیکیشنهای مهم به کاربر متبادر میشود.
یکی از قابلیتهایی که امیدواریم اندروید از iOS کپیبرداری کند، پاک نشدن نوتیفیکیشنها بعد از ریستارت شدن گوشی است. اگرچه در گوشیهای اندرویدی امروزی، ریستارت ناخواسته بسیار کمتر از گذشته رخ میدهد، ولی باز هم چنین مشخصهای بسیار مثمر ثمر خواهد بود. باز هم باید بگوییم چنین مشخصهای چندان حیاتی نیست، ولی بودن آن بهتر از نبودنش است.
منبع:
androidauthority.com
ترجمه شده در:
digikala.com